Seems even those inside Iran have noticed this and are asking for rethinking the formation
چرا تیم ملی با دو مهاجم بازی نمی*کند؟
تیم ملی از زمان روی کار آمدن کی روش در بیشتر بازی ها با سیستم 1-3-2-4 بازی کرده و در بازی هایی که به گل احتیاج داشتیم و شکل بازی تهاجمی شده این سیستم به 3-3-4 تغییر پیدا کرده است.
به گزارش "ورزش سه"، پیش*تر بازی با این سیستم خیلی جای سوال نداشت چرا که باید در جام جهانی با تیم قدرتی و تکنیکی چون آرژانتین، نیجریه و بوسنی بازی می کردیم و اگر قرار بود در برابر این تیم*ها باز بازی می*کردیم شکست*های تلخی در کارنامه ایران به ثبت می رسید، کما اینکه نتیجه*ای که در بازی با بوسنی به دست آوردیم خیلی قابل دفاع نبود.
اما در حال حاضر بازی با سیستم 1-3-2-4 خیلی ضرورتی ندارد به خصوص که با ترافیک بازیکن در خط حمله مواجه هستیم و نشاندن آنها روی نیمکت جفا است. هم به آنها و هم به تیم ملی. سردار آزمون در نوک خط حمله بازی می کند و طبیعتا گوچی و کریم انصاری*فرد باید روی نیمکت بنشینند. دو مهاجمی که در لیگ برتر هلند و یونان مدام گل*های آنها به تهران مخابره می شود و تازه مهدی طارمی را هم داریم که با عنوان آقای گلی در اردوهای تیم ملی حاضر می*شود. البته در بازی با قطر کی*روش برای اینکه سه مهاجم روی نیمکت ننشاند از وجود مهدی در پست بال چپ بهره برد که اصلا خوب نبود!
چرا با سیستم 2-4-4 بازی نکنیم؟ چرا بازی با دو مهاجم نه؟ به*خصوص که ایران برای سیستم 1-3-2-4 پلی*میکر ندارد درحالی*که همه به*خوبی می*دانیم در این سیستم پست هافبک پشت فوروارد اهمیت زیادی دارد!
اتخاذ سیستم مبتنی بر توان و دارایی*های موجود بهترین تصمیمی است که کی*روش می*تواند بگیرد. نشاندن مهاجمان آماده*ای چون گوچی و انصاری*فرد روی نیمکت هیچ توجیهی ندارد درحالی*که اگر بازی با دو مهاجم را برگزینیم حداقل یکی از آنها بخت ورود به میدان را پیدا خواهد کرد و از همه مهم*تر تیم*ملی تهاجمی*تر می*شود.
نکته دیگر اینکه چون اشکان پیش*تر مدافع و هافبک راست بوده در میانه میدان که توپ می*گیرد اتوماتیک وار و ناخواسته توپ را به کنار می*برد و از دادن پاس*های عمقی غافل است و این به ضرر مهاجمان تیم*ملی تمام می*شود درحالی*که اگر با سیستم 2-4-4 بازی کنیم این مشکل به*نوعی کمرنگ*تر می*شود.
چرا تیم ملی با دو مهاجم بازی نمی*کند؟
تیم ملی از زمان روی کار آمدن کی روش در بیشتر بازی ها با سیستم 1-3-2-4 بازی کرده و در بازی هایی که به گل احتیاج داشتیم و شکل بازی تهاجمی شده این سیستم به 3-3-4 تغییر پیدا کرده است.
به گزارش "ورزش سه"، پیش*تر بازی با این سیستم خیلی جای سوال نداشت چرا که باید در جام جهانی با تیم قدرتی و تکنیکی چون آرژانتین، نیجریه و بوسنی بازی می کردیم و اگر قرار بود در برابر این تیم*ها باز بازی می*کردیم شکست*های تلخی در کارنامه ایران به ثبت می رسید، کما اینکه نتیجه*ای که در بازی با بوسنی به دست آوردیم خیلی قابل دفاع نبود.
اما در حال حاضر بازی با سیستم 1-3-2-4 خیلی ضرورتی ندارد به خصوص که با ترافیک بازیکن در خط حمله مواجه هستیم و نشاندن آنها روی نیمکت جفا است. هم به آنها و هم به تیم ملی. سردار آزمون در نوک خط حمله بازی می کند و طبیعتا گوچی و کریم انصاری*فرد باید روی نیمکت بنشینند. دو مهاجمی که در لیگ برتر هلند و یونان مدام گل*های آنها به تهران مخابره می شود و تازه مهدی طارمی را هم داریم که با عنوان آقای گلی در اردوهای تیم ملی حاضر می*شود. البته در بازی با قطر کی*روش برای اینکه سه مهاجم روی نیمکت ننشاند از وجود مهدی در پست بال چپ بهره برد که اصلا خوب نبود!
چرا با سیستم 2-4-4 بازی نکنیم؟ چرا بازی با دو مهاجم نه؟ به*خصوص که ایران برای سیستم 1-3-2-4 پلی*میکر ندارد درحالی*که همه به*خوبی می*دانیم در این سیستم پست هافبک پشت فوروارد اهمیت زیادی دارد!
اتخاذ سیستم مبتنی بر توان و دارایی*های موجود بهترین تصمیمی است که کی*روش می*تواند بگیرد. نشاندن مهاجمان آماده*ای چون گوچی و انصاری*فرد روی نیمکت هیچ توجیهی ندارد درحالی*که اگر بازی با دو مهاجم را برگزینیم حداقل یکی از آنها بخت ورود به میدان را پیدا خواهد کرد و از همه مهم*تر تیم*ملی تهاجمی*تر می*شود.
نکته دیگر اینکه چون اشکان پیش*تر مدافع و هافبک راست بوده در میانه میدان که توپ می*گیرد اتوماتیک وار و ناخواسته توپ را به کنار می*برد و از دادن پاس*های عمقی غافل است و این به ضرر مهاجمان تیم*ملی تمام می*شود درحالی*که اگر با سیستم 2-4-4 بازی کنیم این مشکل به*نوعی کمرنگ*تر می*شود.
Comment