Iranian Wrestling

[Nima]

I heard there was a fight btw iranian and azerbaijani fans ?

Could be, but as said was there only three of 7 days. on those days no fighting on stands
But ofcurse , 7 days with flag and emotions a small pushing can happen. I havent heard anything in Media in Norway.

[t8310]

Both Delkhani and Reza Geraei were just few second away from not making to to semi-final and final. Geraei was behind by two points vs Zoidze up to the last 15 sec, and made an amazing come back, and Delkhani fight eneded 3-3 in QF with Ukrainian Temirov who won bronze.

No, he was down FOUR. He scored four points in 11 seconds. Insane.

[Iran_19]

18 بازدید: 36,943
مازندران امپراتوری سنگین وزن کشتی جهان
دو غول بچه*ی شگفت انگیز از آمل و بابل!
کشتی ایران در نروژ نه تنها طلسم های زیادی را شکست، بلکه امپراطوری سنگین وزن جهان را در دست خود گرفت.

به گزارش "ورزش سه"، کشتی ایران پیش از این تنها سه بار در رقابت های بزرگ موفق شده هر دو مدال طلای سنگین وزن در دو رشته آزاد و فرنگی را به دست بیاورد؛ بار اول اسکندر فیلابی در سال 1974 در بازی های آسیایی تهران که قهرمان دو رشته آزاد و فرنگی شد، مرتبه دوم در بازی های آسیایی 1986 سئول که علیرضا سلیمانی قهرمان 130 کیلوی آزاد شد و رضا سوخته سرایی عنوان قهرمانی رقابت های کشتی فرنگی را در فوق سنگین به دست آورد و مرتبه سوم در بازی های آسیایی بانکوک در سال 1988 که علیرضا رضایی و مهدی سبزعلی دو مدال طلا برای سنگین وزن ایران به ارمغان آوردند.


با این حال برای ایران هرگز پیش نیامده بود که در مسابقات جهانی و در هر دو رشته آزاد و فرنگی در مسابقات فوق سنگین به قهرمانی جهان برسد و البته پیش از امسال تنها طلای ما از مسابقات جهانی در این وزن به علیرضا سلیمانی تعلق داشت که امیرحسین زارع موفق شد با گذشت سه دهه طلای او را تکرار کند.


اما اتفاق بزرگ در رشته کشتی فرنگی افتاد که علی اکبر یوسفی با زور بازوی عجیب و غریب شب گذشته اولین طلای تاریخ ایران در رقابت های کشتی فرنگی در فوق سنگین را به گردن آویخت.


البته شاید از دو سال قبل می شد چنین اتفاقی را پیش بینی کرد؛ جایی که در جریان مسابقات امیدهای کشتی جهان 2019 در بوداپست مجارستان زارع و یوسفی موفق به کسب مدال طلای سنگین وزن شدند. حالا آن ها به یک رده سنی بالاتر آمده و با شکست غول های کشتی جهان، در نروژ تاجگذاری کردند.





امپراتوری از ترکیه*ای ها گرفته شد

در چند سال اخیر این کشتی ترکیه بود که در سنگین وزن در دنیا آقایی می کرد. ظهور ستاره هایی همچون رضا کایالپ در کشتی فرنگی و طاها آکگل در کشتی آزاد، مدال های پرتعدادی را برای ترکیه در یک دهه اخیر به ارمغان آورد. آکگل طلای المپیک ریو و برنز المپیک توکیو و 6 مدال جهانی در کارنامه دارد که رنگ دو تای آن ها طلایی است. از سوی دیگر کایالپ سه مدال نقره و برنز المپیک در کارنامه خود دارد و 4 طلای جهانی هم به دست آورده که آخرین آن 2019 بوده است. البته که امسال کایالپ در مسابقات جهانی شرکت نکرد، اما آکگل در نیمه نهایی مسابقات جهانی به امیرحسین زارع باخت. در هر صورت بعد از یک دهه هیچ کدام از این دو کشتی گیر ترکیه ای در فینال سنگین وزن جهان رویت نشدند و این ایرانی ها بودند که در نروژ تاجگذاری کردند. حالا امپراطوری سنگین وزن کشتی جهان در دست دو ایرانی است و دوران سلطنت ترکیه ای ها به پایان رسیده است.






امیرحسین، 4 سال جوانتر از علی اکبر

بد نیست به بهانه طلایی شدن دو سنگین وزن ایرانی در نروژ، نگاهی به سابقه و بیوگرافی امیرحسین زارع و علی اکبر یوسفی بیاندازیم؛ دو کشتی گیری که از مازندران به کشتی ایران وارد شدند و از دو شهر آمل و بابل برخاستند. امیرحسین زارع از نظر وزنی هم از علی اکبر یوسفی سبک تر است، تقریبا 4 سال هم از همتای خود در کشتی فرنگی کمتر دارد. زارع در 20 سالگی مدال برنز المپیک و طلای جهان را به نام خود ثبت کرده و با توجه به اینکه 27 دی سال 79 متولد شده، حدود سه ماه دیگر تولد 21 سالگی خود را جشن می گیرد. او در رده های سنی پایین تر مدال هایی همچون طلای نوجوانان جهان، نقره جوانان جهان و طلای امیدهای جهان را به نام خود ثبت کرده و به نظر می رسد حداقل تا یک دهه دیگر بتواند در سنگین وزن کشتی آزاد جهان آقایی کند.







علی اکبر یوسفی اما در 25 سالگی آن هم با چاشنی شانس فرصت حضور در مسابقات جهانی بزرگسالان را به دست آورد و از این فرصت طلایی توانست نهایت استفاده را ببرد. یوسفی که متولد 1375 است، بعد از شکست در انتخابی المپیک به میرزازاده قرار نبود به جهانی هم اعزام شود، اما ابتلای این فرنگی کار به کرونا، باعث شد شانس در خانه ملی پوش بابلی را بزند. با اینکه ستاره هایی همچون لوپز کوبایی و کایالپ ترکیه ای در مسابقات جهانی نروژ حضور نداشتند، اما نمی توان قدرت یوسفی را نادیده گرفت چون او حتی در فینال هم با اقتدار از سد حریف خود گذشت و کمربند قهرمانی را مال خود کرد. حالا پسر بابلی کشتی فرنگی ایران یک گام از رقبای داخلی و خارجی خود جلوتر است و از همین امروز باید برای شکست رقبای بزرگی همچون لوپز و کایالپ در آینده برنامه ریزی کند. یوسفی در کارنامه اش دقیقا مثل زارع طلای نوجوانان جهان، نقره جوانان و طلای امیدهای جهان را به نام خود ثبت کرده است.





https://www.varzesh3.com/news/178477...A7%D8%A8%D9%84

[Iran_19]

Yousefi wasn't even supposed to be there, Mirzazadeh got Covid, so he replaced Mirzazadeh.

[webmaster]

Khasteh nabashi pahlevoon. Shire Madaret o Noone Pedaret Halalet basheh :-)

https://www.youtube.com/watch?v=hTfnkzfUe2c

[diz]

"After the lockdown, I was able to win the gold medal at the Olympics and World Championships, so 2021 is the best year of my life," Gereai said.
"I know most of my victories were last-second, but I believed in myself and thank God that I was able to pull it off," Geraei said.



"I am very happy and I was expected to get this gold," Dalkhani said. "It's been difficult since the corona pandemic and it's been an endeavour to get this title and I am happy that I would reach the expectations of my coaches and country. I am just a soldier for my country."

"I was in Nursultan and I did not manage to get anything, but I thank God that I managed to get gold here," Dalkhani said.

[webmaster]

Is the loser checking his Insta right after the loss??

It certainly looks like it.

[inarsenewetrust]

One of the main reasons I find koshti so entertaining besides the actual sport itself is the wrestlers themselves.

As human beings they embody the identity of the Iranian lower and working class more than any other athlete group (in comparison to our footballers the difference is generally speaking night and day). Basically all of our current guys still live within this same socioeconomic status despite any fame they may have achieved, as obviously there is very little monetary incentive to pursue career in this sport.

My friend who had privilege of attending worlds in oslo this week got to meet all the guys, he described them as very warm and easy to talk to, they showed interest in the fans as individuals and did not act like pretentious stars. They even invited him out to dinner with the team which was an incredible gesture of their mardomi qualities and generosity.

Dameshoon garm, off the mat they are just as brilliant as on it. Khalghi, mardomi, and real representatives of the Iranian nation.

[webmaster]

^ Wrestling = Gladiators Sport

Only Superior Sportsmen can succeed in it. Happy we are on top of it.

[Philosophy_King]

Iranian Wrestlers are the perfect embodiment of Javānmardi, which is itselfs rooted in varzesh-e bāstāni.

[Iran_19]

One of the main reasons I find koshti so entertaining besides the actual sport itself is the wrestlers themselves.

As human beings they embody the identity of the Iranian lower and working class more than any other athlete group (in comparison to our footballers the difference is generally speaking night and day). Basically all of our current guys still live within this same socioeconomic status despite any fame they may have achieved, as obviously there is very little monetary incentive to pursue career in this sport.

My friend who had privilege of attending worlds in oslo this week got to meet all the guys, he described them as very warm and easy to talk to, they showed interest in the fans as individuals and did not act like pretentious stars. They even invited him out to dinner with the team which was an incredible gesture of their mardomi qualities and generosity.

Dameshoon garm, off the mat they are just as brilliant as on it. Khalghi, mardomi, and real representatives of the Iranian nation.

The part regarding not making money is kind of true if you compare it to football. But generally speaking the ones who won medals in Olympics and world champs getting a bit rewarded. Of course not like other countries.
I know for few like Torkan, Mohammadian, that i know myself, their financial life changed after their medals.
I assume it should be the same for our famous wrestlers at least

Sent from my MAR-LX3A using Tapatalk

[AGC]

The part regarding not making money is kind of true if you compare it to football. But generally speaking the ones who won medals in Olympics and world champs getting a bit rewarded. Of course not like other countries.
I know for few like Torkan, Mohammadian, that i know myself, their financial life changed after their medals.
I assume it should be the same for our famous wrestlers at least

Sent from my MAR-LX3A using Tapatalk

The rewards are one thing, and they're quite low. 5000 USD or something I believe. But for example Yazdani is kind of showered in sponsorship, Cars, Deodorants etc.

[AGC]

Iranian Wrestlers are the perfect embodiment of Javānmardi, which is itselfs rooted in varzesh-e bāstāni.

This! Well said!

I recommend all young people in this thread reading Kanz ol haghayegh.

[Iran_19]

The rewards are one thing, and they're quite low. 5000 USD or something I believe. But for example Yazdani is kind of showered in sponsorship, Cars, Deodorants etc.

It is more than that, i don't know for now, but i know Mohammadian got apartment when he won silver in Olympics, same as Torkan. Also once you are popular figures things get in process smother for you, I witnessed it myself in some cases. overall as i said the medalist will have a decent life. and some as you said they make more money by advertisement, etc

[Iran_19]

As i said before, about 15(or maybe more) years a go, i once accidently met and approached Guivi Sissaouri, Goergian-Canadian wrestler who won few world and olympics medals, in Tim Horton coffee shop, we had like 10-15 min chat, he was surprised i know him, then i said i am Iranian, and he said that is why lol, anyway, he was driving a nice Mercedes, was working for Olympics committee in Canada, and here no one give a damn about wrestling.

He was immigrated to Canada in early 1990 and his life changed according to him. Of course when you see this and what our athletes rewarded is nothing compare to,